SIMPLEBET

«Φαντάζεσαι να σε κοιτάει ο δολοφόνος και να σε σκοτώνει...» (pics)

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015



Ο Νίκος Μ. ήταν ένας από τους λίγους Έλληνες που βρέθηκαν στην καρδιά της τραγωδίας του Παρισιού και αποκαλύπτει στο gazzetta.gr πως βίωσε εκείνες τις δραματικές ώρες της 13ης Νοεμβρίου. Δείτε νέες συγκλονιστικές φωτογραφίες που τράβηξε και δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.  





Είμαστε όλοι ηφαίστεια που περιμένουν την ώρα της έκρηξής τους. Κανένας δεν ξέρει όμως πότε, σε λίγο ή σε πολύ, θα γίνει η έκρηξη αυτή – ούτε καν ο θεός, έλεγε ο Φρειδερίκος Νίτσε το μακρινό 1882 στην Χαρούμενη Επιστήμη. 

Ένα τέτοιο ηφαίστειο μίσους και θανάτου θα σημαδέψει για πάντα το Παρίσι. Ήταν 13 Νοεμβρίου του 2015 όταν το Παρίσι ζούσε την δική του 11η Σεπτεμβρίου. Φανατισμένοι, ζωσμένοι με κιλά εκρηκτικών αποφασίζουν να βάλουν τέλος σε  συνανθρώπους τους, σκορπώντας απέραντο πόνο και θλίψη. 

Ο Νίκος Μ. ήταν εκείνο το βράδυ στο Παρίσι, λίγα μέτρα από τις επιθέσεις που σκότωσαν τουλάχιστον 129 ανθρώπους, και εξομολογείται στο gazzetta.gr πως βίωσε εκείνες τις δραματικές στιγμές που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα.

«Ήταν γύρω στις 9 το βράδυ όταν με έναν φίλο μου βρεθήκαμε σε ένα κινέζικο εστιατόριο 100 μέτρα περίπου από το θέατρο Bataclan. Στο εστιατόριο δεν ήμασταν περισσότεροι από 6-7 θαμώνες όταν αρχίσαμε να ακούμε ριπές από το Bataclan και ξαφνικά γύρω στις 9.30-9.40 μπαίνει μέσα στο εστιατόριο ένα παιδί-ζήτημα να ήταν 22-23 ετών-αλαφιασμένο. Ήταν τόσο τρομαγμένο που δεν μπορούσε καλά καλά να μιλήσει, ενώ λίγα λεπτά αργότερα μπήκε μέσα στο μαγαζί άλλος ένας στην ίδια ακριβώς κατάσταση. Τους δώσαμε λίγο νερό σε μια προσπάθεια να πάρουν μια ανάσα και να μας εξηγήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Την στιγμή που ξεκίνησε να εξιστορεί τα γεγονότα, άρχισαν εκ νέου ριπές έως τις 10.30, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα ακούγαμε πυροβολισμούς. Όταν οι νεαροί  ολοκλήρωσαν αυτά που έλεγαν η ιδιοκτήτρια έκλεισε το μαγαζί και κατευθυνθήκαμε όλοι στο πίσω μέρος του μαγαζιού για να προστατευθούμε».



«Η Αστυνομία δεν είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της τραγωδίας»

Κανείς δεν είχε καταλάβει το μέγεθος της τραγωδίας, ούτε καν η αστυνομία. «Οι πρώτοι αστυνομικοί που συνειδητοποίησαν την κατάσταση», λέει ο Νίκος,  «ήταν αυτοί της γειτονιάς που κάνουν τις περιπολίες. Δεν μπόρεσαν ωστόσο να αντιληφθούν το μέγεθος της επίθεσης και έτσι δεν προνόησαν να οριοθετήσουν την περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας ποδηλάτης πέρασε κανονικά χωρίς να σταματήσει στο μπλοκ. Κατά τις 10.30 εμφανίστηκαν οι ειδικές δυνάμεις φορώντας κουκούλες, κράνη και τις ειδικές ασπίδες και κάπου εκεί καταλάβαμε ότι συμβαίνει κάτι πραγματικά σοβαρό. Μάλιστα, οι ειδικές δυνάμεις ήρθαν πιο μετά στην περιοχή γιατί αρχικά είχαν βρεθεί στο Stade de France. Μετά τις ειδικές δυνάμεις ακολούθησαν οι πυροσβέστες με το προσωπικό για τις πρώτες βοήθειες. Μέσα στο εστιατόριο κάποιος από τους θαμώνες έβαλε ραδιόφωνο στο κινητό και άκουσε ειδήσεις που έκαναν λόγο για 30 με 40 νεκρούς. Την ίδια ώρα συνεχίζαμε να ακούμε ανταλλαγή πυρών μέσα στο θέατρο Bataclan. Η κατάσταση ήταν δραματική, επικρατούσε πανικός. Εγώ προσωπικά σε έναν από τους επιζώντες έδωσα το τηλέφωνό μου για να επικοινωνήσει με τον πατέρα του γιατί, όπως μας είπε, την ώρα που έβγαινε τρέχοντας από το θέατρο μαζί με ένα φίλο του-τον οποίο κάποια στιγμή τον έχασε και δεν ήξερε αν ζει-συνειδητοποίησε ότι πάνω στον πανικό είχε χάσει το κινητό του τηλέφωνο. Στη συνέχεια ακούσαμε τρεις δυνατές εκρήξεις και μετά υπήρξε για αρκετή ώρα μια νεκρική σιγή. Κατά τις 12.30 ήρθαν οι αστυνομικοί και μας είπαν να μην βγούμε γιατί μπορεί να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με εκρηκτικά. Γύρω στη 1 είδα μια τεράστια αυτοκινητοπομπή να περνάει μπροστά μας. Ήταν ο πρόεδρος της Γαλλίας ο Φρανσουά Ολάντ ο οποίος μετέβαινε στο Θέατρο Bataclan».



«Η υπαίθρια αυλή που έγινε κέντρο πρώτων βοηθειών» 

Τα χειρότερα όμως ο Νίκος θα τα έβλεπε στη συνέχεια και συγκεκριμένα την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι. «Από το εστιατόριο μας άφησαν να φύγουμε μισή ώρα αργότερα, στις 1.30. Το σπίτι του φίλου που με φιλοξενούσε ήταν πιο κοντά στο Bataclan και η υπαίθρια αυλή-όπως βλέπεις και στις φωτογραφίες που σου έστειλα-είχε μετατραπεί σε κέντρο πρώτων βοηθειών. Αυτό που γινόταν μπροστά μας ήταν απίστευτο. Συνέχεια έρχονταν δεκάδες άνθρωποι μέσα στα αίματα που είχαν τραυματιστεί για να τους παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες. Είναι χαρακτηριστικό ότι είχαν έρθει και δύο λεωφορεία της γραμμής που ήταν γεμάτα με πολίτες από το θέατρο. Το τραγικό, όπως μάθαμε αργότερα, ήταν ότι στην αυλή είχαν μεταφερθεί και νεκροί. Την επόμενη ημέρα επικρατούσε ησυχία στην πόλη, η αστυνομία ήταν παντού σε μια προσπάθεια να χαρτογραφήσει την περιοχή ψάχνοντας στοιχεία για τους τρομοκράτες, όπως λόγου χάρη τα αυτοκίνητα που είχαν χρησιμοποιήσει. Πάνω σου έπρεπε οπωσδήποτε να έχεις τα στοιχεία σου για να σου επιτρέψουν να προχωρήσεις, ενώ πολλές φορές σε συνόδευε και η ίδια η αστυνομία». 

«Εννοείται πως φοβηθήκαμε, ήμασταν 45 λεπτά κρυμμένοι»

Σε ερώτησή μας για το πως βίωσε όλο αυτό και το πόσο φοβήθηκε η απάντησή του ήταν ειλικρινέστατη. «Εννοείται πως φοβηθήκαμε, μέσα στο εστιατόριο είχαμε τους δύο επιζώντες που μας είχαν περιγράψει τι είχε συμβεί στο θέατρο Bataclan, ενώ επίσης έξω ήταν σκοτεινά κι εμείς ήμασταν 45 λεπτά κρυμμένοι χωρίς να γνωρίζουμε τι συμβαίνει». Όπως ήταν λογικό τον ρωτήσαμε για το αν τον πήραν τηλέφωνο οι δικοί του άνθρωποι να μάθουν τι συμβαίνει και αν είναι καλά, ο ίδιος μας αποκαλύπτει ότι έστειλε άμεσα μήνυμα και τους καθησύχασε. 





Ο Νίκος έφυγε από το Παρίσι την Δευτέρα και όπως μας λέει πλέον ο φόβος έχει ριζώσει για τα καλά στις ζωές των Γάλλων πολιτών. «Ναι είναι τρομοκρατημένοι, και αν τον Ιανουάριο με την επίθεση στο Charlie Hebdo ήταν αγανακτισμένοι, τώρα έβλεπες τον φόβο στα μάτια τους. Ήταν σοκαριστικό γι αυτούς να βλέπουν ανθρώπους με όπλα να τους κοιτάνε στα μάτια και να τους πυροβολούν. Μπορείτε να φανταστείτε μια τέτοια εικόνα να σε κοιτάει ο δολοφόνος και να σε σκοτώνει χωρίς να υπολογίζει τίποτα; Νομίζω πως πλέον οι ζωές τους θα επηρεαστούν, θα αλλάξουν. Το χτύπημα αυτό δεν έχει καμία σχέση με την 11η Σεπτεμβρίου όπου ένα αεροπλάνο έπεσε σε ένα κτίριο. Εδώ μιλάμε για δολοφόνους που κοιτούσαν στα μάτια τα θύματά τους πριν τα εκτελέσουν».  

Δείτε παρακάτω τις συγκλονιστικές φωτογραφίες από την αυλή που μετατράπηκε σε κέντρο πρώτων βοηθειών για τις ανάγκες των τραυματιών.


 gazzetta.gr 







gazzetta.gr

Share on :

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Peripteras
Distributed By My Blogger Themes | Design By Herdiansyah Hamzah